 |
| Professor Tim Jackson |
In onze hedendaagse maatschappij hoopt en streeft iedereen
naar welvaart. Als we spreken over welvaart denkt iedereen in termen van geld,
kapitaal, luxe, economische groei. Dit streven naar groei, mogelijk gemaakt door de industriële
ontwikkeling, laat nu zijn sporen na : onze voorraden worden uitgeput,
regenwouden worden gekapt, de zeeën worden met olie vervuild, de
koolstofuitstoot wordt enkel beperkt als we in economische recessie belanden,
zo niet gaat men op zijn elan door. De economie is een samenhang van productie,
consumptie dank zij ons inkomen, en investeringen met als doel nieuwe
producten op de markt te brengen en de
consumptie aan te wakkeren. Dit is een proces waarin wij als individu, in ons
streven naar welvaart, gretig meedraaien.Ook professor Tim Jackson stelt zich hierbij vragen.
 |
| energie besparen met dakisolatie |
Kan deze situatie
aangehouden worden ? Kunnen wij
ongestraft onze natuur verder ten gronde richten ? Is de mens intelligent
genoeg om oplossingen te vinden om de koolstofuitstoot 130 keer te verminderen
tegen 2050, zonder onze levenswijze aan te passen ? Of moeten we ons “op groei
gebaseerd economisch systeem” herbekijken, onze levenswijze aanpassen ? Zelfs
kleine aanpassingen, zoals gebruik van spaarlampen, erop letten het licht niet te laten branden, energie-efficiënte apparaten kopen, plaatsen van zonnepanelen, isolatie,...om als individu ons steentje bij te dragen,
laten we nog te veel links liggen. Waarschijnlijk omdat door ons jachtig leven
onvoldoende tijd maken om over dit probleem na te denken. Voeg daarbij dat
mensen over voldoende geld beschikken, maakt dat ze niet eens de moeite doen.
Het is natuurlijk niet alleen het werk van de mens als individu, maar van de
ganse samenleving om samenwerkend naar concrete oplossingen te zoeken om de
klimatologische veranderingen, die reeds duidelijk voelbaar zijn, terug te
dringen, om ervoor te zorgen dat onze aarde naar de toekomst toe een leefbaar
geheel blijft. Het is dus onze taak om te zoeken naar duurzame oplossingen via
duurzame ontwikkeling en duurzame, nieuwe economie dat zijn winsten(of althans
een deel ervan) investeert in projecten om het behoud van de natuur te
verzekeren, wat volgens mij veel belangrijker is dan de persoonlijke rijkdom te
laten aangroeien. Ondanks het feit dat er reeds meer aandacht is voor het
milieu, zelfs alle politieke partijen hebben groene punten, zoals groene
fiscaliteit, in hun programma opgenomen,
schieten we nog veel tekort, zijn onze acties onvoldoende, te passief. Ik vrees dat Peter Tom Jones en Vicky Demeyere wel eens gelijk zouden hebben in hun
stelling dat een radicale ommezwaai van het wereldsysteem nodig is, een proces
dat tientallen jaren zou kunnen aanslepen. Mijn boodschap aan onze
wereldleiders is dus : “begin er liever vandaag aan dan morgen”. Ik denk dat deze personen het bij het rechte
eind hebben als ze stellen dat enkel een vergroening van de productieprocessen onvoldoende
is, maar dat deze duurzame productie deel uitmaakt van een groter geheel waarin
de duurzame consumptie een belangrijk gegeven is. Deze transitie moet echter rechtvaardig uitgevoerd worden, gesteund op ecologische duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid.
Vandaar ook dat niet alleen de industrie, kapitaal en politiek, maar ook de
sociale organisaties, als vertegenwoordigers van de mensen, bij dit proces moeten
betrokken worden. Om dit proces, welke drastische structurele- als culturele veranderingen,
met zich zal meebrengen, stellen ze een weldoordachte strategie voor waarin ik mij
wel kan vinden. Het is de strategie van de 4 E’s, namelijk : “enable, encourage,
exemplify en engage”.
De harde E’s vragen een grote
inspanning van de overheid omdat de aanpak hiervan zich vooral op het structureel-politieke
vlak situeert :
- Enable : de regering moet ervoor zorgen dat
de mensen zonder al te veel
moeite kunnen kiezen voor een duurzame
keuze. Bv. minder auto
rijden omdat openbaar
vervoer goedkoop en zeer toegankelijk
wordt, er voldoende fietspaden
aanwezig zijn. Dit zal ongetwijfeld
ook een positieve invloed uitoefenen
op onze samenleving, minder
gestresseerde mensen in het verkeer.
 |
| Peter Tom Jones - Vicky Demeyere |
-
Encourage : ervoor zorgen dat de
mensen financieel beloond worden voor hun
duurzaam gedrag,
en financieel bestraft voor de niet duurzame
keuzes. Dat is een maatregel
waar de mensen oor zullen naar
hebben omdat ze zeer gevoelig
zijn als men aan hun
geldbeugel raakt.
De zachte E’s :
- Exemplify
: de burger wordt opgeroepen zich
duurzaam te gedragen met
daarbij een voorbeeldfunctie
van de regering en alle grote
organisaties om zelf ook een
duurzaam gedrag aan te houden zodat
het duurzaamheidsverhaal geen vroege
dood kent. Inderdaad je
kan niemand iets vragen te doen wat je zelf niet
doet.
-
Engage : duidt op het
stimuleren om duurzame keuzes te maken. Hierbij
spelen alle sociale-
en culturele organisaties een belangrijke rol. Dit
is een strategie die zijn vruchten
kan afwerpen als je bekijkt welke
objectieven studenten, sporters,..kunnen
bereiken als ze goed
ondersteund en gestimuleerd worden.
Echte transitie is onmogelijk
zonder medewerking van de overheid, de bedrijfswereld en de
burgers-consumenten, al dan niet georganiseerd binnen een vereniging. Daarbij
spelen de sociale- en culturele groeperingen een belangrijke rol omdat deze
direct contact mogelijk maken met het individu, de consument.
Wat mij echter opvalt is dat in beide
interviews met geen woord gerept wordt over het belang van de scholen, onderwijs en opvoeding, bij deze
vooropgestelde drastische ommezwaai. Want een gebouw
optrekken zonder een stabiele fundering is toch ook om moeilijkheden vragen.
Wil ik maar het belang onderstrepen dat de kinderen reeds vanaf jeugdige
leeftijd en blijvend moeten geconfronteerd worden met de ecologische
problematiek, het verbeteren van onze natuur, het belang van de duurzame
keuzes, de duurzame economie,… Dit zal zeker helpen om het gestelde einddoel te
bereiken.
Bronnen :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten